Afgelopen weekend (28-29-30 oktober) was het weer zover. Na heel lang wachten en de nodige voorpret, mochten we ons weer begeven op het jaarlijks terugkerend hoogtepunt van het tafeljaar. Het Activiteitenweekend. Een aantal weken geleden is er door het bestuur al aangegeven dat we gingen varen op het Markermeer. https://www.auweneel.nl voor meer informatie over ons vervoer. Op een 2master het ruime sop kiezen. De piratenverbeelding begint bij een ieder op te spelen. Aarghhh. Ik heb zelf getwijfeld of ik niet ergens een papagaai kon lenen.
Vrijdag worden we om 20:00 verwacht op de boot in de Bataviahaven van Lelystad. Op deze lokatie maken we kennis met de schipster Wietske en haar maat Linda aus Deutschland. We horen dat we de volgende ochtend pas vertrekken, dus we nemen de tijd om onze zeebenen eens goed vol te laten lopen met de nodige drankjes. Ondertussen alleen nog even het eten naar binnen werken. Maar wat een eten! We worden verrast door het bestuur, als we worden getrakteerd op een onvervalst Van der Valk Stampotten Buffet! (met een knipoog naar Joris v. B., alias de Admiraal, natuurlijk). Bijzonder smakelijk en goed klaar te maken in de kombuis. Hierna gaan we rustig door met waar we voor het eten bezig waren. Als we dan toch moeten slingeren, kunnen we beter zeggen dat het door de drank komt dan dat we moeite hebben met een stilliggende boot in de haven. Al gauw blijkt dat ons tafelorkest zijn instrumenten heeft meegenomen. Robert ‘the Captain’ W. en Bram ‘Sparrow’ B. spelen de sterren van de hemel (wat het navigeren ook weer moeilijker maakt) op de respectievelijke synthesizer en gitaar. De roze Chantiboot met de grote vlag verstomt. Het kan ook door de tijd komen (04:45), maar we hebben gewonnen van de gayboot. Zoals altijd worden we een fractie baldadig en met toestemming van de schipster (eveneens lichtelijk aangeschoten) gaan we vol moed op weg om de grote vlag te kapen. De vlag is wel groot, maar volgens Jacco ‘the Bucanneer’ D. zitten er teveel knopen in en slingeren we onvoldaan terug naar ons schip (waar ondertussen natuurlijk al lang de tafelvlag bovenin prijkt) terug. Misschien is het tijd om onze kooien op te zoeken.
Zaterdag ochtend, 0800…… Wake up! De eerste matrozen lopen al weer stampend door de gangen en ook het bestuur moet er aan geloven. Het ontbijt moet klaar en gaan het ruime sop kiezen! Het eerste is fantastisch gelukt, en er staat binnen no time een heerlijk ontbijt op tafel, met gekookte eieren, spek, sinaasappelsap, dampende koffie (niet geheel onbelangrijk) en ….. Thee! (zie referentie naar vorig activiteitenweekend). Zelf moet ik er nog niet aan denken, Thee, maar misschien later vandaag tijdens het (ondertussen traditie geworden) potje poker. Ineens blijkt ook dat er werkelijk ervaren zeilers in de club zitten. Kees Willem ‘de Roker’ G.W., Frank ‘de Stuurman’ C. en Bram ‘Sparrow’ B. verschijnen bovendeks in pakken waar de schipster en haar maatje nog jaloers op worden. Profi, boys! Zelf moet ik het weer doen met de witte bodywarmer, zoals die al bij zovele projecten het onderwerp van discussie was.
Nadat iedereen lekker fris gedouched, geschoren, in de kleertjes op het dek zit, kan de boot vertrekken, of … afmeren, zoals dat heet in de nautische wereld. Zo rond een uurtje of 12 gaan de eerste stoere tafelaars alweer zitten voor een stevige pot poker en het daarbij bedoelde biertje. Respect, mannen!. Dit wordt een lange dag. Na de lunch, die bestond uit snert (erwtensoep, voor diegene die nog nooit hebben gevaren) met worst, en belegd brood met mosterd, spek en roggebrood (LEKKER!), gaan de meeste mannen doen, wat je hoort te doen na zo’n stevige borrelavond, en dat is …. even plat op de kooi. (ook LEKKER!). Al die willen te kaapren varen, moeten UITGERUSTE mannen met baarden zijn ….. zeg ik zelf altijd. Het middagprogramma bestaat dan ook uit 2 (twee) keer overstag (omdat we anders te vroeg in Volendam zijn) en daarna aanleggen onder de begeleiding van Jacco ‘the Bucanneer’ D., welke het stuurwiel uitermate goed weet vast te houden, terwijl hij zijn personeel aan de trossen laat trekken. Delegeren is ook een vak, denk ik. Als de boot eenmaal stil ligt in de pitoreske haven van Volendam, besluiten we de beentjes even te strekken aan land.
Struinend door het prachtige oude stadje van Jan S., Piet V., 3 J’s en BZN, hebben we een viskraampje onveilig gemaakt alwaar we koosjere kibbeling hebben verorberd. De rest gaat voor de oerhollandse fricandel, welke gegeten wordt door hem bij het staartje omhoog te houden en zo in de keel te laten verdwijnen. You’ve got to love it! Bij het koken van het avondeten, enige tijd later, komt het bestuur er achter dat we op gas koken en dat een gasfles ook wel eens leeg raakt. In de druilerige regen wordt door Wietske een nieuwe fles gas geplaatst, om daarna tot de conclusie te komen dat er meer aan de hand is, als alleen maar een lege gasfles. Het slangetje voor het aansluiten van de gasfles is finaal door en hier komt de expertise van Kees Willem G.W. goed van pas. Hij weet het zo te fixen dat alles weer binnen het systeem blijft, en na een kort oponthoud van ongeveer 30 minuten kan iedereen dooreten. Zelfs de schipper en haar maat hebben een warme maaltijd in het bord. We genieten met volle teugen! Later op de avond hoort natuurlijk de bezochte plaats onveilig te worden gemaakt door de aanwezige tafelaars, en we mengen ons dan ook al snel tussen het volendamse publiek en bezoeken een kroegje en een leuke discotheek.
Het grote voordeel van Volendam ten opzichte van onze bakermat, de Noordoostpolder, is dat iedereen (jong en oud) naar de kroeg gaat op zaterdagavond, en dat een ieder ook binnenloopt vanaf 19:00. Door deze mooie inlooptijd kan er dus ook om 01:30 gewoon gesloten worden. Prima! In mijn ogen een prachtig principe! Laten we overigens ook niet vergeten dat we nog gebruik mochten maken van een extra uurtje slaap deze nacht ivm het ingaan van de wintertijd. Indien hier over nagedacht is, alweer hulde aan het bestuur! Een etmaal met 25 uur uitkiezen om zo maximaal van het activiteitenweekend gebruik te kunnen maken! Tijd om te gaan slapen ……
Heel vroeg in de morgen, zo rond 08:00 (Nieuwe Tijd), worden we allen weer gewekt en gaan we over tot het inmiddels bijna traditionele ontbijten aan boord. (Vraagt iemand zich wel eens af wat de definitie van een traditie is en wanneer dit ontstaat?). De gebakken eieren en spek, de gloeiend hete koffie (en THEE!) en de andere lekkernijen worden gretig verslonden en iedereen maakt zich op voor een dag pittig terugzeilen naar de haven van Lelystad. Nog even de benen strekken en nog even een kop koffie op een terrasje bij de boot. Een aantal van ons laat zich vrijwillig fotograferen in de traditionele Volendamse Klededracht.
Het hierboven afgedrukte exemplaar geeft het succes aan van deze fotograaf en toont de inzet van onze leden om op deze manier de bijna vergeten traditie van de klededracht in ere te proberen te houden. Nadat we allemaal weer aan boord zijn en ook de schipster en haar maat weer actief deelnemen aan de hele bootbeleving (jaaa, gisteren hadden ze het zwaar …. 😉 ), gooien we de trossen los en kiezen wederom het ruime sop. De koers wordt berekend, sterren geschoten, havengeld in een klompje gedaan en we gaan weer stevig de baren bevaren.
De lunch aan boord zou moeten bestaan uit left-overs van het weekend, maar kennelijk was het eten te goed en krijgen we stokbrood met zelfgerookte zalm (met dank aan Kees Willem ‘de Roker’ G.W.) en andere lekkernijen welke je lang goed kan houden tijdens een zeilreis. Chocoladepasta, Kaas, Vleeswaren …. het kan niet op! (ik stem op de zalm!). Rond 14:00 zijn we in de havenmond van Lelystad Bataviahaven. Hier gaan we de boot winterklaar maken en dus volledig aftuigen! gewapend met schroevedraaiers, bahco’s en hamers worden de zeilen, fokken, vallen, schoten, welke niet noodzakelijkerwijs hoeven te blijven zitten in de winter, verwijderd. Gijs ‘de Nuchtere’ v.d. B. mag de boot naar binnen varen, maar volgens mij haalt de schippershond dat niet. Deze rent voor de reling heen en weer en wordt gek bij de aanblik van bomen, maar wetend dat hij nooit zover kan pissen …. Al gauw grijpt Wietske in en kiept de bak tegen de kant. Na de onsterfelijke woorden ‘The Eagle Has Landed’, uitgesproken in de metafoor van de boot en de kade, vermoed ik, kan iedereen zijn spullen van boord halen.
De voorzitter heeft nog een leuke meevaller. Aangezien het vorig bestuur tijdens het activiteitenweekend pullen had laten maken, krijgen we van het bestuur allemaal een 6-pack met blikjes voor deze pul! Geweldig gebaar, en nogmaals hulde en bedankt, bestuur! Ik heb 2 dagen later nog steeds niet mijn hele stem terug, heb nog steeds een beetje spierpijn in mijn buik van het lachen en ik slinger nog een beetje als ik loop ….
uw schrijver in Tafel,
Ronald ‘de Schorre’ B.
