Het begon allemaal al weer een aantal weken geleden, zoals dat altijd gaat met bestuurswissels, met het ‘grote gokken’. De hoeveelheid potentiële voorzitters is altijd gering, maar niemand praat, en er wordt dus altijd breeduit geprobeerd om achter de ware voorzitter te komen dmv eliminatie. Blijf mensen het vuur aan de schenen leggen, dan zal er vanzelf iemand breken. Dit wordt jaar op jaar geprobeerd, maar het lukt praktisch nooit. Het is de ultieme tafelsport, althans binnen RT49.
Rijkelijk laat, lees; op de dag zelf, worden we op de hoogte gesteld van de lokatie waar we ‘s avonds verwacht worden in vol ornaat. Jasje, dasje, pantalon, pin, the ‘whole shabang’. Iedereen heeft zich weer feestelijk opgedirkt. We mogen naar de lokatie achter de sportschool, genaamd ‘de Buren’, en dit is een pand wat door Jongeren 19Nu wordt uitgebaat en verhuurd. Prima lokatie voor een wissel.
Nadat een ieder binnen is, de gebruikelijke handjes zijn geschud en een ieder is voorzien van koffie / koek, nemen we plaats. Het ‘oude’ bestuur, Manuel, René en Jacco nemen plaats achter de bestuurstafel. De vergadering wordt geopend en we trappen af met punt 1, het secretaris verslag. Het secretaris verslag, voor diegene die dit niet weten, is een volledig verhaal over de activiteiten en andere sociale interacties welke we onderling en met anderen hebben gedaan gedurende het afgelopen jaar. Dit verhaal wordt over het algemeen smeuïg geschreven / verteld door de secretaris zelf, en zal, na eigen goedkeuring, met de hand worden ingeschreven in het grote secretaris boek om het te vereeuwigen in de annalen van de Ronde Tafel 49. Hulde aan René voor het pakkende en goed geschreven stuk!
Het volgende punt op de agenda is traditie getrouw het ‘drukken’. Dit decennia oude gebruik bij RT49 is voor ingewijden een belangrijk punt. Helaas mogen deze gebruiken niet altijd naar buiten komen, dus zal ik dit nu dus ook niet doen.
De penningmeester, Jacco, is als volgende aan de beurt. Jacco heeft zich niet 1, maar 2 avonden moeten verantwoorden aan de kascontrole commissie, welke bezet werd door Lex en Michel. Deze hebben er dan ook een hard hoofd in of het Jacco lukt om de hele Tafel te overtuigen van zijn goede penningmeester eigenschappen. Het uitgave patroon gedurende het jaar was overigens wel om van te genieten, want het was Jacco niet snel te gek. Na de nodige zweetdruppels en verhitte discussies over de losse punten, kon een ieder zich (alweer) vinden in de decharge van deze penningmeester. Het blijkt dat hij het uiteindelijk dus toch in zich had om de paar rekeningen welke de Tafel rijk is, goed op papier te krijgen. Hulde ook aan jou, Jacco, voor het fijne jaar!
‘Drukken’. (traditiegetrouw).
Na het korte voorwoord van de voorzitter Manuel bij het begin van de vergadering, mag deze nu ook afsluiten en we kunnen allemaal een korte snik en een traantje niet onderdrukken. Manuel heeft de nodige jaren binnen de tafel wel gehad, en mag dan ook wel terecht het voorzitterslint een jaar in bezit hebben gehad. Thema ‘Let’s Play’ is naar volle tevredenheid uitgevoerd en we mogen de voorzitter, welke in z’n laatste jaar zit, dan ook als club met een goed gevoel decharge verlenen. Ook aan jou hulde, Manuel, en bedankt voor je jaren trouwe inzet voor deze mooie Tafel.
Gedrukt en wel gaan we nu over naar het volgende punt, de wissel zelf. De spanning stijgt en een ieder kijkt schichtig rond om te zien of er al wat te lezen is op de hoofden van de mannen naast hem. Manuel mag, als een van de laatste taken van de, op dit moment oud-, voorzitter, de wissel in gang zetten. Er staat een beamer met een projectiescherm achter hem opgesteld, welke hij aan zet. Het scherm geeft een zwaar vertekend beeld, en de techneuten onder ons, Lex en (ik schaam mij bijna om het te zeggen…) ikzelf, roepen om het hardst dat de instellingen moeten worden bijgesteld omdat er zo geen fatsoenlijk beeld is te krijgen. Manuel begint het nu toch wel steeds warmer te krijgen, en begint onfatsoenlijk aan de beamer te prutsen.
De druk begint omhoog te gaan bij de club, want een ieder voelt toch de gezonde spanning welke samengaat met zo een soortgelijk event. Het is tenslotte niet niets om je nieuwe bestuur te gaan ontmoeten, waar je je toch weer een jaar aan moet confirmeren. Iedereen begint zich nu met het waardeloze beamertje en met de haperende Manuel te bemoeien, en als laatste redmiddel rukt Manuel de stekker er uit. Op exact datzelfde moment knalt het licht uit en zitten we allen in het pikkedonker. Schrikreactie is minimaal, maar de timing was wel geweldig. Ook op datzelfde moment knalt er uit de speakers onze tafeltune, geschreven door Nero, genaamd ‘Doomsday’. Toepasselijk? We weten het nog niet. In het donker, waarin je je eigen buurman niet eens kan zien, zitten we vol spanning te wachten wat er nu gaat komen. Het nummer duurt tenslotte een minuut of 4, dus we wachten gedwee. Ikzelf voel na 2 minuten in het donker voorzichtig even of mijn beide buurmannen er nog zijn. Zo te voelen zitten ze allebei (Lex en Bram) nog naast me.
Gegrinnik in het donker zwelt aan tot gegiechel. Het lijkt wel of de muziek, in combinatie met het gebrek aan licht, de mannen van de Ronde Tafel veranderd in jonge meisjes, maar …. zodra de laatste tonen van Doomsday uit de speaker knallen en het licht weer aan gaat, is dat gelukkig over. Direct hierna begint het nationale volkslied te spelen. (Nee, niet het koningslied…. het ECHTE volkslied waar we allen trots op zijn).
Rondkijkend naar wie er niet meer op zijn plek zit, komen we tot de conclusie dat we een man of 3 kwijt zijn. De spots springen naar het geïmproviseerde balkon en …. daar staan ze! Het nieuwe bestuur, getooid in oranje sjerpen en plastic kronen toont zich al zwaaiend naar de tafelonderdanen op de begane grond.
Eindelijk is het bekend. Een last valt van onze schouders, zodra we zien wie er in zitten. Dit bestuur kan ons leiden in het seizoen 2013-2014! Gelukkig! Met blijdschap ontvangen we als voorzitter Frank, secretaris Ronald L., en als penningmeester Joos binnen onze gelederen. Welkom nieuw bestuur en het prachtige thema : Oranje Boven!
De rest van de avond wordt voortgezet bij de nieuwbakken voorzitter thuis, alwaar de doos met strafborrels (welke als afscheidscadeau door onze uittredende tafel kompanen is aangeboden) klaar staat voor een ieder die zich niet des-tafels gedraagt. De oranje bitters worden rondgedeeld, de toasts worden gedaan en de felicitaties worden uitgewisseld, zowel voor de nieuwe bestuursleden als voor de bestuursdames. Een geslaagde avond en een goed bestuur!
We kijken als leden met plezier naar het aankomend jaar en zijn er allen van overtuigd dat ook dit weer een fijn jaar gaat worden! Heren, ik heb er zin in!
Met vr.gr.,
Uw Tafeldichter
