Op vrijdag 26 mei ging de jaarlijkse Euromeeting weer van start. Dit jaar zou het extra leuk gaan worden aangezien wij zelf de gastheren mochten spelen en dit prachtige evenement het volledige weekend in onze Polder zou worden gehouden.
Alle buitenlandse gasten werden ontvangen in het RT49 honk, ook wel poldertoren genoemd, en zo konden de gasten de gastheren en dames ontmoeten. Als snel werd duidelijk dat er niet alleen tijdens het weekend word gedronken maar ook op de weg er naar toe.
Als een van de laatsten kwamen de Finnen binnen, achteraf waren we blij dat ze überhaupt aangekomen waren en niet op de bodem van een Amsterdamse gracht zijn blijven liggen.
Vooral Arne was blij dat hij zijn Tafel vriend Sebastian weer terug zag. Er was dan ook speciaal rekening gehouden met zijn wens om Sebastian persoonlijk te home hosten. De vriendschap zou gedurende het weekend alleen maar hechter worden.
Na dit mooie ontvangst gingen de gasten met de hosts mee naar huis. Diezelfde avond werd bij een aantal Tafelaars een BBQ gehouden. Uiteraard liep alles volledig volgens plan maar dat was voor niemand een verassing gezien de fantastische commissie die hier verantwoordelijk voor was. Tijdens deze samenkomst bleek dat een paar buitenlandse gasten wat slaap in te halen hadden en deze zijn dan ook vroegtijdig onder de wol gekropen.
Toen liet de volgende commissie zich al gelden. Gewapend met een paar hypermoderne busjes werden alle Tafelaars en hun gasten opgehaald en op de volgende feestlocatie afgeleverd. Ook dit verliep uitstekend maar dat was voor niemand een verassing gezien de fantastische commissie die hier verantwoordelijk voor was.
In de Bottom ging het feestje onverminderd door we kunnen wel stellen dat het dak er volledig af ging. Dit was vooral te danken aan de fantastische DJ die de muziek commissie had geregeld.
DJ Igor draaide niet alleen plaatjes maar was ook nog “de schrik” van de dansvloer deze avond.
Toen de meesten naar huis gingen trof een van onze Tafelaars de Belgische voorzitter helemaal overstuur aan. Gelukkig sprak deze Tafelaar vloeiend Frans en kon hij zo achterhalen waar de schoen wrong. Blijkbaar lag zijn gastheer al op bed en al had hij wel een sleutel gekregen een adres was hem onbekend. Zoals een echte Tafelaar betaamd nam de frans sprekende Tafelaar deze verloren Belg onder zijn hoede en voorzag hem(en zijn vrienden) van een laatste drankje en bracht hem daarna netjes naar zijn slaap adres. Iedereen heeft die nacht als een blok geslapen behalve bij de Familie van Meijel thuis daar was een van de Finnen helaas onwel geworden. Hij had waarschijnlijk iets verkeerds gegeten.
De volgende dag waren de oud Tafelaars aan de beurt. Tijdens deze zonovergoten dag kon er eigenlijk niks mis gaan. Eerst gingen we bij een dijk kijken dat had blijkbaar iets met de polder te maken. Na een heerlijk kopje koffie doken we het Kuinderbos in om de lunch te nuttigen, vers gerookte vis. De meesten onder ons probeerden voorzichtig weer een biertje rond deze tijd en vreemd genoeg smaakten ze prima.
In de brandende zon mochten we toen een vlot bouwen en daarna met dit vlot een aantal opdrachten uitvoeren. Eerlijk is eerlijk de opdrachten waren geen reet aan maar de verkoeling werd zeer gewaardeerd.
Na een tijdje bleek dat de Finnen stiekem aan de Koskenkorva hadden gezeten aangezien ze volledig naakt op de vlotten plaatsnamen. Op zich is hier niks mis mee vooral als je je bedenkt dat in de Finse cultuur anders tegen naakt aan wordt gekeken dan bij ons. Het was natuurlijk alleen geheel onverantwoord dit te doen zonder een fatsoenlijke zonnebrand op het Scandinavische huidje te smeren. Wat verder opviel is dat mannelijk naakt blijkbaar heel normaal is in Finland maar vrouwelijk naakt is helaas een ander verhaal.
Tijdens ons verblijf werd ook de voorzitters vergadering gehouden. Nou moet je begrijpen dat ik de wildste verhalen had gehoord over dit soort bijeenkomsten. Ik zag al voor me hoe onze dappere voorzitter al kotsend deze bijeenkomst zou moeten verlaten maar gelukkig werd er alleen wicky geschonken. Er werd wel besloten om Zweden nog een kans te geven na het fiasco van vorig jaar.
Aan het eind van de middag was er even tijd om bij te komen maar om 19:00 moesten wij alweer op onze volgende locatie verschijnen voor het gala. Als een ding duidelijk is geworden deze avond dan is het wel dat 30 graden Celsius en een polyester smoking geen goede combinatie is. De avond verliep relatief rustig totdat de stukjes begonnen. Nou had ik al wel eens iets gehoord over dit soort stukjes maar het was voor mij eerste keer dat ik het live mocht meemaken.
Conclusie: het viel niet mee.
Gelukkig begon toen de band te spelen. Naar het schijnt hebben ze jarenlang het voorprogramma gedaan voor de Rolling Stones en is hun toetsenist eigenlijk Hans Klok, alles dat ik weet is dat ze Leffe 49 heten.
De sfeer kwam er maar moeilijk in maar toen kwam gelukkig Arne met zijn Finse vrienden in actie. Eigenhandig zorgden zij voor een uitbundige sfeer. Je kon goed zien dat de twee vrienden erg close waren geworden de afgelopen dagen.
Na de band werd DJ Igor weer van stal gehaald om het feest een waardig einde te bezorgen. Na het feest werden we weer netjes thuis gebracht door de commissie. Blijkbaar was Marleen ook erg gehecht geraakt aan hun Finse gast want ze weigerde naar huis te gaan zonder Sebastian gelukkig werd deze even later naakt in het water gevonden en kon iedereen met een gerust hart gaan slapen.
De volgende dag werd er alweer iets fantastisch georganiseerd, een ontbijt bij de familie Becker op landgoed “Groot Vertroue” dit was uiteraard weer tot in de puntjes verzorgd maar dat was voor niemand een verassing gezien de fantastische commissie die hier verantwoordelijk voor was.
De buitenlandse gasten moesten al snel vertrekken en zo kwam een fantastisch weekend abrupt ten einde. Iedereen nam geëmotioneerd afscheid van zijn gasten en als ik terugdenk aan het afscheid van de familie Aben met hun Finse gast krijg ik nog kippenvel op m’n rug.
Al met al een fantastisch weekend.
