Zaterdag, 14-01-’12
Zaterdagavond was het weer tijd voor ons jaarlijkse bestuursrondje eten. Er was een aantal weken al gestemd op het thema, en hoewel dit absoluut doorgestoken kaart was, is een ieder er toch mee ingestemd, en het thema was geworden, …. Oostenrijk. Ja, daar begon de moeilijkheid al. Wat eten oostenrijkers eigenlijk? Het kan namelijk niet zo zijn dat deze mensen de hele week schnitzel met kartoffelsalat eten, toch? Na lang en diep nadenken door het bestuur, is deze tot een diner gekomen waar zelfs de Oostenrijkers zelf nog een puntje aan kunnen zuigen.
De vrijdag na de vergadering worden de uitnodigingen door Bram B. rondgestuurd, zoals het een goed secretaris betaamt. Ieder lid krijgt een partner toegewezen welke niet bij hemzelf hoort (met de uitzondering van ons nieuwe lid Michel, welke wel met zijn eigen dame op stap mocht. (Laatste keer, Michel! Volgende keer krijg je een ander 😉 ). Ikzelf was de gelukkige man wie met Marion G. mocht tafelen deze avond.
De datum was gezet, het menu was klaar, de uitnodigingen verstuurd, maar ….. what to wear? Ook wij mannen mochten ons deze avond buigen over het algemeen bekende vrouwenprobleem, wat doen we aan? Oostenrijks moet toch niet zo moeilijk zijn, toch? Nou, de bijgaande foto’s bewijzen dat wij NIET origineel zijn, maar wel van een verkleedpartijtje houden. Dit, met uitzondering van Joos P., welke zich wel heel erg had laten gaan (let op de roze vlek met de witte pruik) en natuurlijk Jan Eggo H. welke deze avond voor het cateringbedrijf werkte (volgens ons …) en … last but not least, …. de Oostenrijkse zakenman, Robert W., chapeau, Robert, voor het ook wel originele idee! 😉
Mijn eerste bezoek was uiteraard voor het ophalen van mijn tafeldame, waar ik aan de deur stond in mijn Eustreichiesche Ausfit. (lees, Oostenrijkse Outfit). Met een officiele corsage, gehaald bij onze huisleverancier Kleefstra, alwaar ik de Oostenrijkse Skileraar (roze vlek, witte pruik) nog tegengekomen ben. Na wat gefrunnik met de corsage zit deze prachtig getooid op de jurk van Marion, en gaan we naar het eerste adres.
Bram en Moniek. Hier arriveren we als eerste en genieten we meteen van een ontvangst in Oostenrijkse stijl. We krijgen een drankje en verwelkomen ook de rest welke hier mag aanschuiven voor het voorgerecht. Het voorgerecht bestaat uit een runderbouillon met een soort bal in het midden gemaakt van OUD brood en rookvlees…. Dit heet kennelijk een Kneudel (of Knödell oid). Verbazingwekkend lekker, overigens! Blij verrast geniet een ieder van zijn soepje met bal. (enkelvoud, maar de maat maakte een hoop goed). Na nog wat gezellig te hebben nagezeten, worden we rond 20:15 verrast door de eerste gasten van het hoofdgerecht, en dit is voor ons het eindsignaal voor deze ronde. We mogen ons gaan vervoegen naar het volgend adres!
Jan Eggo en Ingeborg.Blij verrast om het nieuwe huis meteen te kunnen bewonderen (hoewel daar nog wel wat zoeken aan vooraf ging in het donker, maar goed), worden we onthaald. Wat een prachtige woning. Oostenrijkse stijl? (geen idee, ik ben namelijk geen architect / makelaar, maar goed). Het hoofdgerecht bestaat uit Speetslie (Spätzle) met een gebonden saus met stukken ree. (Nou is het bijzondere dat deze ree geschoten is in onze eigen provincie, in de bossen nabij Lelystad, en NEE, niet door onszelf, voor we hier opgepakt worden voor stropen oid). Dit stuk wild is door de doorgewinterde jager JE Hommes PRIMA klaargemaakt en we genieten dan ook met volle teugen van het eten en de drank. Ik mag zelfs nog een bordje opscheppen, wat mijn buikje goed doet, en daarmee natuurlijk ook mijn humeur! Jammie. Toch begint de gastheer, zo rond 21:10 te zeggen dat we weg moeten … Beetje op tijd, maar goed, we mogen dan ook naar Creil voor de volgende gang.
Joris en Theresa.Hier mogen we het nagerecht genieten en dat doen we dan ook met veel plezier. Onder het genot van een dessertwijntje wordt de Apfelstroedel (Apfelstrüdel) gesneden en opgediend met een bakje ijs EN …. een bakje met zelfgemaakte (lees: Hausgemachte) vanillesaus. Ernstig lekker! Na dit onwaarschijnlijk lekkere 3-gangen diner, mochten we blijven zitten, aangezien de after-party ook op dit adres was. Dit betekende vuurton, vuurkorf, feestlampjes in alle kleurtjes, gaskachel, statafels en een hoop drank. Beregezellige apres-ski hut gevoel!!
Rond een uurtje of 03:00 is ondergetekende met zijn vrouw en een paar medetafelaars en partners in een prachtige 6 persoons auto van onze huisleverancier van grote voertuigen, dhr. A. Aben, vertrokken naar het Waterland in Emmeloord om eens goed z’n roes uit te slapen.
Hulde en bedankt voor de topavond, bestuur! Wij hebben weer genoten!
Ronald.
Waarschuwingen voor de volgende keer :Rene v. M., Jacco D. en Lex d. V. zijn pyromanisch aangelegd en mogen niet meer in de buurt van de vuurkorf / ton komen. Indien dit wel gebeurt, dan graag een poederblusser in de buurt 😉
