De uitnodiging kwam ongeveer een week voor de datum, en er werd ons verzocht ons tenue uit de kast te halen. Het zou een gezellige, doch intensieve avond worden op het grote grasveld bij Boer Joos. Voetbal, Volleybal, Zwemmen, het gaat allemaal gebeuren. Ik was benieuwd!
We verschijnen de avond zelf in vol ornaat, inclusief zwemspullen en mogen beginnen met een pot volleybal. Deze ‘clinic’ wordt gegeven door onze eigen volleyballer en native inwoner van de huidige locatie, Joos. Joos volleybalt al jaren in het 3e van Nagele, ook wel genoemd, het Bierteam. Handige bijkomstigheid is dat we meteen kunnen trainen om tegen JCI (Junior Kamer NOP) te mogen spelen. Deze wedstrijd hebben we, zoals de wat oudere lezers hier misschien nog wel weten, dik gewonnen vorig jaar op de boerderij van boer JoosT, (niet te verwarren met boer Joos).
De ‘wedstrijd’ begint, zoals het de tafel betaamt, zonder speluitleg, aangezien we allemaal natuurlijk wel weten hoe je moet volleyballen, en als snel valt op dat het net wel staat, maar dat de lijnen missen. Bij iedere bal wordt een discussie aangezwengeld om de bal zowel in als uit te laten verklaren. Joos heeft, als eigenaar van het grasveld, en als geoefend volleyballer, EN als penningmeester, het laatste woord en, gelukkig, mag ik wel zeggen, zit Joos bij ons in het team. Dit scheelt, denken we, maar na 3 sets komen we tot de conclusie dat Joos niet partijdig genoeg is. Stil aan begint in mijn achterhoofd een plannetje te ontwikkelen om Joos dan maar met de Junior Kamer mee te laten spelen, tijdens de officiële stand-off.
Na deze inspannende 3-setter, wordt een kleine pauze ingelast, zodat de vermoeide tafelaars een slokje kunnen drinken. De fanatici onder ons rennen al naar de andere kant van het grasveld, waar de doelen vakkundig worden opgesteld, door middel van het beproefde ‘schoenen plaatsen’ en de wedstrijd gaat door. Ook hier wordt pittig gespeeld en een klein uurtje later wordt ook deze wedstrijd (lees : ‘clinic’) afgerond. Het is nu toch te donker geworden voor een balsport, dus gaan we door naar het 3e deel van de sportavond.
Na het openen van de nodige flesjes gerstennat, plonzen de heren tafelaars een voor een in het tot 27 graden verwarmde zwembad van penningmeester Poppe! Wat een genot om zo de vermoeide spieren tot rust te laten komen! Heerlijk.
Dit zwemplezier komt ook tot een eind, en de een na de ander klimt weer ‘aan wal’ om de gewone kleren weer aan te trekken. De kachels branden op het terras en de gesprekken gaan nog door tot in de late uurtjes. Het was alweer genieten, en mijn dank gaat uit naar de gastvrije tuin en de evenzo gastvrije eigenaar van het perceel, Joos.
Toplocatie en een topavond!
Uw dichter des tafels.
